Richie & Kia verlaten het nest: de eerste twee weken

Waar ik een paar weken geleden nog schreef dat we bijna de sleutel zouden krijgen, hebben we hem inmiddels al twee weken in bezit. Veertien dagen. Het is nog een heel gek idee dat we de brievenbus moeten controleren, dat als er wordt aangebeld het voor ons is en dat we mensen in het complex tegenkomen die daadwerkelijk onze buren zijn (of bezoek). Mijn vriend heeft de eerste Jehova getuigen al ontmoet aan de deur en de eerste rekeningen zijn al binnen. Woehoe! Maar man oh man, wat is er al veel gebeurd en toch nog zo weinig. Zo zagen onze eerste twee weken eruit.

De vrijdag dat we de sleutel kregen, stonden we in eerste instantie vol verbazing in het appartement rond te kijken. Het was onwerkelijk dat dit nu echt ‘van ons’ was (niet helemaal: we huren het, maar toch) en we konden niet wachten om te beginnen. Een kleine tegenvaller was dat er wel meer moest gebeuren dan we oorspronkelijk hadden ingecalculeerd. De muren mochten dan gewit zijn, het plafond was nog niets aan gedaan. De muur die bij de bezichtiging nog kaal was en gewit zou worden vóór oplevering, was inderdaad ook gewit. Met één laag witte verf. Alle gaatjes en bubbeltjes van het beton zijn nog duidelijk te zien. Daarnaast zaten er toch meer gleufjes in het laminaat en waren de keukenkastjes meer verouderd dan we in onze gedachten hadden.
Na een reality check bleek alles enigszins mee te vallen en was er niets wat we niet zouden kunnen oplossen. Het zou iets meer werk gaan opleveren, maar gelukkig hebben we ook die ruimte. Vrijdagavond reden we vast langs de supermarkt en de bouwmarkt om de basis vast te halen: koekjes, pakjes drinken en schoonmaakmiddelen. Ook zagen we de kast die we al even op het oog hadden voor de helft van het geld bij de Kwantum staan. Allebei verbaasd over de prijs, besloten we er later op terug te komen en nog eventjes over na te denken.

Lekker onscherp maar… de eerste meubels!

Op zaterdagochtend besloten we toch terug te gaan naar de Kwantum om nog even na te vragen over de kast. Misschien was het wel alleen het showmodel en moesten we hem zo meenemen, wat voor ons vrijwel onmogelijk en veel te veel werk zou zijn. De kast moet namelijk gemonteerd worden met houtlijm en of we hem nog uit elkaar zouden kunnen halen, was dus maar de vraag. Dat bleek allemaal niet nodig: de kast bleek nog op voorraad te zijn en konden we dus in de verpakking meenemen. Bonus: ook meteen een tv-meubel meegenomen bijpassend bij de kast. Winning!
’s Zaterdags kwamen ook onze ouders voor het eerst kijken. Aangezien we de bezichtiging met z’n tweetjes hadden gedaan, ging iedereen nog uit van de foto’s. ’s Ochtends waren we er zelf al ietsje eerder en hebben we nog wat kleine dingetjes gepoetst, zoals wat kastjes en de wc.

Ook al hadden we er weinig trek in, besloten we zondagochtend toch maar te besteden aan het regelen van wat serieuze zaken. Er moesten nog verzekeringen worden afgesloten, de energie moest nog geregeld worden (hoe dat ging lees je hier) en het was toch ook wel verstandig vast de koelkast te laten bestellen zodat deze geleverd kon gaan worden. Na flink wat frustratie en wat uurtjes werk was uiteindelijk alles geregeld en konden we weer op pad naar het appartement. Daar besloten we niet te gaan poetsen, zoals we hadden gepland, maar alvast verfspullen te gaan halen zodat mijn vader op donderdag het plafond kon gaan witten. Hij had namelijk aangeboden om op de donderdag (zijn vrije dag) de hele dag daar te zijn zodat de koelkast kon komen. Was natuurlijk wel handig als hij dan ook iets kon gaan doen. We namen toen ook een aanslagijzer mee voor het laminaat (weer wat geleerd: wist niet eens dat zoiets bestond) zodat mijn vader de gleuven in het laminaat deels kon dichten. Wat knapte het daar meteen van op! De vloer zag er een stuk beter uit.

Vóór…

… en na

Op maandag ging ik vast de hoek van de koelkast poetsen, zodat deze meteen op zijn plek gezet kon worden. De vorige bewoners hebben nieuwe tegels in de keuken geplaatst, maar hebben hoogstwaarschijnlijk op dezelfde plek de koelkast gehad en waren te lui om alles te betegelen. Ook al zie je het straks niet meer, wilden we de hoek toch een keer flink gepoetst hebben. En zie hier het resultaat. De vlekken die nu nog op de bruine tegeltjes zitten zijn cement en kreeg ik er dus niet meteen af. Altijd fijn om ook echt resultaat te zien van je poetswerk, toch?Die week konden we verder niet veel doen, aangezien we beiden gewoon moesten werken. Op donderdag kwam dus wel de koelkast en heeft mijn vader het plafond gewit. Na de onzekerheid of de koelkast nog zou komen (’s ochtends kregen we een telefoontje dat Coolblue vastzat met het busje in de modder, oeps!), is het gelukkig toch nog gelukt.

De eerste week zat erop, maar we konden nog maar weinig vooruitgang zien. Er was al het nodige gedaan maar de to-do lijst leek nog vreselijk lang. Op zaterdag ging mijn vriend nog flink wat poetsen en gingen we zondag op naar de Ikea om zo goed als zeker een bed en een bank uit te kiezen, zodat we de maten in ons appartement zouden kunnen uitzetten om te zien of het zou gaan passen. Uiteindelijk zijn we meteen doorgereden naar de bouwmarkt om ook behang te gaan uitzoeken, en zijn daar gelukkig ook meteen voor geslaagd. Gelukkig in het weekend weer wat kunnen afstrepen van ons lijstje, want er stond gewoon weer een normale werkweek voor de boeg.

Mijn vader zou zijn vrije donderdag weer besteden in ons huisje (bedankt papa!) om onze gatenkaas muur te gaan behangen. De muur die daar haaks op staat moest nog geschilderd worden en dat is natuurlijk handiger als je niet zo netjes hoeft te zijn bij de randjes voor het behang, dus stak ik mijn handen op woensdag vast uit de mouwen om de muur te gaan witten. Een dag erna zag het er allemaal opeens een stuk beter uit!Op vrijdag had mijn vriend vrij kunnen nemen en konden we samen aan de slag om de rest van de woonkamer te gaan witten. Het verfweekend kon van start. Wat zag het er opeens een stuk beter uit! Het was allemaal al gewit bij de oplevering, maar doordat het plafond niet gedaan was, moesten we toch alles nog een likje verf geven. We kozen die vrijdag ook een kleur voor de slaapkamer en gingen die op zaterdag halen. De plafonds in de slaapkamers en het halletje zetten we op zaterdag ook weer lekker in het wit, uitkijkend naar de volgende dag wanneer de kleur op de slaapkamer kon. Toen we de emmer open trokken schrokken we een beetje van de kleur: was dit niet veel te fel? Het leek veel lichter dan op het staaltje, zou dat wel goed komen? Natuurlijk wel, de bouwmarkten weten echt wel wat ze doen. Samen hebben we de kleur op de muur gesmeerd (met op de achtergrond het Sims verbouw muziekje, because why not!) en wauw, wat zijn we er ontzettend blij mee!Iedere keer als we er langs kwamen op het halletje zeiden we tegen elkaar ‘Oh hij is écht heel gaaf hoor!’. Een zeer uitgesproken kleur, but we love it! Het ging toch nog sneller dan we dachten, waardoor we lekker de woonkamer konden opruimen en alvast een keer konden stofzuigen. Aangezien het idee voor de meubels flink begon te kriebelen, hebben we alles vast een beetje aan de kant geschoven om de maten al op de vloer uit te zetten. Gemeten hoe groot het tv-meubel is, de bank, hoe ver we die van de tv willen hebben, waar de eetkamertafel ongeveer komt te staan… En je moet dan natuurlijk een beetje improviseren.Met de bouwstoeltjes! Ze staan op de plek waar de bank komt te staan, al wordt die wel een stukje groter (zie je die blauwe post-its op de grond? Dat is zijn de buitenste randen van de bank!). Een heel gek idee dat over een tijdje alles er anders uitziet en (hopelijk) helemaal naar onze wens is.

Een beetje gesmokkeld, want dit waren de eerste twee weken plus een extra weekend, maar het begint nu echt al ergens op te lijken! Al het verfwerk is zo goed als klaar (de badkamer moet nog gebeuren, maar moet eerst nog behandeld worden voor de schimmelplekken, ieks!) en vrijdag gaan we naar Ikea om de bank en het bed te bestellen. Aaaaah exciting!